6/04/2015

deel 7 ➤ huay xai en luang prabang, laos

Deel 7 | Huay Xai en Luang Prabang, Laos

Omdat we even volop aan het genieten waren van het reizen en allemaal nieuwe indrukken van een nieuw land aan het opdoen waren, was het schrijven ons even helemaal ontgaan. Ik ga proberen om alles weer even boven water te halen.

Van Pai naar Chiang Khong

Na een reis van 7,5 uur waren we met het busje aangekomen in Chiang Khong. Chiang Khong is een grensplaatsje in Thailand wat grenst aan Laos. We kwamen hier 's nachts aan rond 01:00 uur. Bij de busreis zat een overnachting in Chiang Khong bij in. De reis plus overnachting kostte ons in totaal zo'n 25 euro. 

De volgende ochtend was het even vreemd wakker worden, waar zijn we ook alweer.. omdat we in het donker waren aangekomen hadden we totaal niet gezien waar we waren beland. Na ons even te hebben georiënteerd kwamen we erachter dat ons guesthouse aan de Mekong lag. De Mekong is een grote rivier dat dwars door Azië stroomt. De Mekong is tevens de grens van Thailand/Laos. We waren dus al heel kort bij de grens met Laos. Voor een paar jaar geleden kon je gewoon met een grote ferry de grens oversteken. Helaas mogen toeristen dit niet meer maar alleen nog de locals. We zijn met een tuk tuk naar de grenspost gebracht zo'n 10 km verderop. We gingen hier met een bus de grote brug over de Mekong, Laos in. Het visum was hier allemaal makkelijk te regelen en met een half uurtje waren we al aangekomen in het dorpje Huay Xai in Laos.


Huay Xai

In dit dorpje zijn we onze reis in Laos begonnen. We sliepen in een klein Guesthouse wat  gerunt werd door drie oude vrouwtjes. De vrouwtjes waren ontzettend ondernemend en actief voor hun leeftijd. Ze probeerden ons vanalles aan te smeren. Huay Xai was voor ons puur een stop om vanuit hier de slowboat te nemen richting Luang Prabang. In het dorpje zelf was niet zoveel te beleven. We konden op deze manier wel even wennen aan een nieuw land voor ons. We liepen gelijk al tegen veel dingen aan. Het geld bijvoorbeeld, we waren zo gewend aan de Bath dat we niet eens meer omrekende in euro's. Hier heet het geld LAK; 'Laos Kip', 1 euro is 9000 'Laos Kip'. Ja je kunt je voorstellen dat het een behoorlijk gereken was. We hadden gelijk maar even 1 miljoen Kip uit de muur gehaald. 


De Slowboat naar Luang Prabang

Het leek ons een geweldige ervaring om met de slowboat twee dagen onderweg te zijn naar Luang Prabang.

We moesten van de eigenaressen om half 9 naar beneden komen voor het ontbijt. Ze hadden stokbroodjes met beleg voor ons klaargemaakt. Één om mee te nemen op de boot en eentje voor ontbijt. Dat is trouwens wel heerlijk aan Laos, op elke hoek van de straat kan je gewoon een vers stokbroodje nuttigen. Laos was in het verleden een Franse kolonie en dat is nog aan veel dingen te merken. We werden rond half 10 opgepikt bij ons Guesthouse om samen met nog wat andere backpackers bij de pier te worden afgezet.

Rond 11 uur vertrok de boot en hier zaten we tot een uurtje of 6 uur 's avonds op. Best een lange tocht. Wel leuk dat we aan een tafeltje zaten met twee nederlandse meiden. Al snel hadden we al onze avonturen met elkaar gedeeld en even later werden er speelkaarten bij gepakt. Je vervelen op de boot kon eigenlijk niet. Rustig varend over de Mekong met de mooiste uitzichten, genietend van de geweldige natuur, vloog de tijd voorbij. Typerend hieraan was dat Laos aan de linkerkant lag en Thailand aan de rechterkant.

Rond 6 uur kwamen we aan bij een klein dorpje genaamd Pak Beng. Hier gingen we de nacht doorbrengen. Na even rond te hebben gelopen hadden we een guesthouse gevonden. We hadden ergens wat gegeten, een biertje gedronken en zijn vervolgens naar bed gegaan. De volgende ochtend moesten we voor 08:00 uur terug bij de boot zijn. Vandaag hadden we een andere boot. Allemaal nog iets minder cormfortabel maar dit had ook juist zijn charme. Het is ook geen toeristen boot. Het is eigenlijk gewoon voor de locals om zich te verplaatsen en heel veel spullen mee te vervoeren. Elke keer stopte de boot weer ergens langs de rivier om weer wat laotianen op te pikken. Dan weer een vrouwtje met drie grote zakken rijst en even later een man met een kruiwagen vol dakpannen. Af en toe wat kinderen met een schooltas die een half uurtje verderop weer werden afgezet. Alles ging mee de boot op. Ondertussen gingen de uitzichten nog steeds niet vervelen, wel was het vandaag veel heter dan gisteren.

Na zo'n 16 uur op de boot hadden we nu ook wel een keer zin om in Luang Prabang aan te komen. Misschien heel vreemd maar ik had verwacht op een hele grote haven aan te komen, Luang Prabang is namelijk niet zomaar een stad. Tot onze verbazing stopten we gewoon ergens langs het water midden in de bosjes. Zo ontwetend dat we waren bleven alle reizigers zitten. We dachten dat hier weer wat locals uit zouden gaan tot op een gegeven moment de kapitein zegt; Luang Prabang. Verbaasd kijken we om ons heen en stapten we uit. Even een gesjouw met de backpacks omhoog maar even later kwamen we aan bij een weg. Hier stonden de welbekende tuk tuk's ons weer op te wachten. 


Luang Prabang

Luang Prabang is een van de best bewaarde steden van heel Azië. De hele stad staat vol met oude gebouwen welke allemaal als authentiek worden beschouwd. Luang Prabang is hierdoor ook door UNESCO uitgeroepen tot World Heritage site. Je hebt het gevoel dat je door een straatje in Frankrijk loopt, alleen dan honderd jaar geleden. 


Mountainbiken naar de Kuang Si Waterfall

Omdat het huren van een scooter hier in Luang Prabang ineens 12 dollar kost en wij door het leven gaan als 'low budget backpackers', kwamen we met het geweldige idee de waterval te bezoeken met een heuze mountainbike. We dachten er vrij luchtig over 30 kilometer ongetraind door de bergen te biken, kunnen wij wel. Oja en in 40 graden..

De ochtend begon lekker vroeg. Een uurtje of zes 's ochtends stonden we al buiten omdat we namelijk eerst de eeuwenoude traditie wilden bekijken. Hier in Laos gaan de mensen vroeg in de ochtend aan de straat staan met hun eigen bereidde maaltijden om dit te overhandigen aan de rijen monikken. Overal stroomden de monniken vandaan de weg op(vanuit hun tempels) om hun eten op te halen wat de lokale bevolking voor ze heeft gekookt. Dat dit nogsteeds gebeurd hier maakte best indruk op ons. Ineens om zes uur in de ochtend, wanneer wij normaliteit nog in diepe slaap zijn heerst er al volop leven in de straten van Luang Prabang. Een leuk feitje is wel dat het weer wel erg aangenaam was. 

Het fietsen was iets minder spectaculair, tevens wel een uitdaging. Het was echt ontzettend zwaar. Een pure krachtmeting wat ons al snel duidelijk maakte dat onze 'wielrenners' conditie ver te zoeken was. Daarnaast hadden we ook zadelpijn wat het allemaal niet draaglijker maakte. Dertig hele kilometers in die hitte is best veel, vooral als het continu berg op en af gaat. Het ene na het andere dorpje lieten we achter ons. Op een gegeven moment zei ik; (Elise) oh we hoeven nog maar 9 kilometer! Met een trots gevoel van "zie je wel dat kunnen wij wel" fietsten we verder. Onderweg zijn we nog een dorpje ingegaan. De mensen zagen niet vaak westerse mensen want we werden behoorlijk nagekeken en begroet. Nadat we het dorpje hadden verlaten gingen we weer onze route vervolgen. Ineens staat er een bord Waterfall 18 KM. Blijkbaar had ik verkeerd gekeken en zakte de moed ons ver in de schoenen. Vanaf dit punt werd het echt zwaar en het begon steeds heter te worden. We hadden elkaar er goed doorheen getrokken maar helaas werd het een bitter einde. We moesten nog een laatste berg op wat we maar te voet hebben gedaan. 

Toen we de Kuang Si Waterfall zagen was alles vergeven en vergeten. We gooiden onze spullen van ons af en namen een duik in het helder blauwe water van dit wonderschone natuurverschijnsel. Foto's spreken voor zich.


Visum Vietnam

We hebben hier ons visum voor Vietnam geregeld omdat je dit niet kan aan de Vietnamese grens. We mogen heerlijk 3 maand vertoeven in Vietnam.

We vervolgen onze reis vrijdag naar Vang Vieng, Laos

We hebben trouwens ook weer het een en ander opgenomen. Het filmpje zal hier snel te zien zijn! 

Hopelijk tot deel 8!

Liefs,
Ruud & Elise





































































Reacties