5/20/2015

deel 3 ➤ koh tao, thailand

Deel 3 | Koh Tao, Thailand

  
Na twee uurtjes varen met de Songserm ferry, waren we aangekomen op het eilandje Koh Tao. Ditmaal hadden we ons wel een beetje verdiept in waar we het goedkoopst konden gaan overnachten. Save Bungalows was veruit het goedkoopste, hadden we op internet gezien. Hier en daar hoorden we dat je hiervoor minstens 400 á 500 Bath kwijt was per nacht, voor wat we gewend waren een behoorlijk bedrag. 


Koh Tao (eiland in het zuiden van Thailand)

Eenmaal uit de boot was het wederom hectisch, iedereen wilde je de taxi intrekken of bungalow aansmeren. Na ons even georiënteerd te hebben kwamen we erachter dat Save Bungalows een minuutje lopen van de pier vandaan was. Nou dit was dus wel te doen. Tattoo op je rug + backpacken = slechte combinatie. Al snel kwamen we aan bij Save Bungalows, na 3 keer over vragen wat nou echt de goedkoopste bungalow was kwamen we uit bij 300 bath (€4,00 pp) per nacht, dit viel ons heel erg mee! Het was in de kelder van een gewone bungalow met alleen een bed, tenminste wel privacy. Voor het douchen en het toilet moesten we een stukje lopen. Dikke prima! De matras en het beddengoed zagen er erg vies uit.. Gelukkig hebben we onze eigen matjes en slaapzakken mee. Snel de matras aan de kant en ons eigen bedje opgemaakt. 

Vanwege de pas gezette tattoos konden we de eerste week 'helaas' de zee nog niet in. Dit was natuurlijk behoorlijk vervelend op een eiland als Koh Tao waar alles maar dan ook alles om de onderwaterwereld draait. Het is een echt duikerseilandje met ontzettend helder water. Je hebt hier de leukste snorkelplekjes ter wereld. Ook mochten we met de tattoos niet in de zon, de één moest hierdoor een t-shirt aan tijdens het zonnen en de ander een hempje om zijn arm gebonden... (Jut en Jul) Een meevaller was wel dat we elke dag konden genieten van heerlijke strandbedjes van een ander resort en een lekkere douche pal aan 't strand wat ook zeer verfrissend was zo nu en dan. Want ja ach, nu als backpackers moeten we soms maar iets brutaler zijn en maar zien waar het schip strandt. Daar worden we na een maandje al een stuk beter in. Onze draai gevonden, zoals de dagelijkse dingetjes, een soort van dagindeling, het loopt allemaal soepel. Zo leren we steeds beter hoe we het goedkoopst kunnen eten, hoe we moeten afdingen en zoveel mogelijk de toeristische trekpleisters te vermijden. 

Hier op Koh Tao ontkom je er niet altijd aan maar hopen straks op andere plekjes op de wereld zeker terug te gaan in de tijd en zo meer van de cultuur te kunnen ontdekken en locals ontmoetten.


En dan wordt je zomaar kampioen..

Na mijn jarenlange carrière bij de dames van VV Twenthe in Goor, waar ik ieder jaar hoopte op de schaal, de schaal van trots en waardering voor je geweldige prestatie als team het gehele jaar door.. Kregen we het dit jaar dan eindelijk wel voor elkaar? Uit overwachtse hoek hadden we ineens uitzicht op het kampioenschap. 

Na een 10-0 overwinning werd deze droom op zondag 3 mei werkelijkheid. Ja alles was top geregeld, vaders en moeders stelden hun platte wagen beschikbaar en hier ontbrak dan ook niks aan. Het enige minpuntje aan dit hele gebeuren was namelijk, dat ik er niet bij was (lucky me).. Maar mede door mijn lieftallige familieleden heb ik dit gehele gebeuren mee kunnen maken via Skype, onder het genot van een welverdiende cocktail on the side.


Scooteren

Ook hier hebben we de kans aangegrepen om met de motorscooter het eilandje te verkennen. We waren hier iets sneller klaar als op Koh Phangan. Aangezien dit eiland maar één verharde weg heeft die amper het hele eiland bereikt en ongeveer half zo groot is als Koh Phangan. We hebben wel wat uitzichten gehad dat we even momentjes hadden; wow.. is this fuckin' real? heerlijke momenten waar we ook bewust bij stil hebben gestaan, niks zeggend.. alleen maar kijken en het in ons opnemen. God heeft niet alleen goede tukkers geschapen, maar ook wonderbaarlijke plekken op deze aarde. 

Tot slot hadden we nog een View Point bezocht op de Chalok Baan (hoogste berg op Koh Tao) waardoor er wederom een helse klim van minstens een half uur aan te pas kwam. Ruud maakte er haast een sport van, hij kan inmiddels zo in het klassement van de Dakar rijden. Ondanks dat ik af en toe een halve meter de lucht in vloog(!) vertrouwde ik de man wie zijn scooterrijbewijs nooit heeft weten te behalen blindelings. Dat doet liefde met je..


Het snorkelavontuur zonder snor

De titel zegt het al; de snor moest er onwelwillend af. Hij was lang zat wat dat betreft maar goed.. nadat Elise de vlechtjes en kraaltjes eruit had gehaald kon het kapwerk beginnen. Snorkelen met snor bleek totaal geen succes te hebben, aangezien de bril met twee seconden alweer vol liep met overheerlijk zeewater. 

Maar goed, de onderwaterwereld.. wat een feest, wat een mooie kleuren zeg! We moesten even wennen aan dit spektakel, dus gingen we beetje bij beetje steeds verder het diepe in. Daar aangekomen kwamen we in de wondere wereld van de zee, met overal mooie riffen en allerlei dieren waarvan wij het bestaan niet eens wisten. Duizenden visjes in allerlei soorten, maten en kleuren zwommen met ons mee door de Zuid-Chinese zee. We hadden er volop van genoten en de tijd vloog voorbij met als eindresultaat; verbrande ruggetjes! 


Bye bye beautiful islands..

We vervolgen onze reis a.s. zaterdag met de boot en trein naar Chiang Mai, dit is in het noorden van Thailand. We hopen hier maandag aan te komen.

Hopelijk tot deel 4!

Liefs






























Reacties