5/20/2015

Deel 1 | Bangkok, Thailand

De avonturen van Ruud en Elise - Deel 1
Geplaatst door Elisabeth Sophia Tjoink 16 april om 19:30

Na een emotioneel afscheid van allemaal lieve mensen op schiphol, maar ook thuis op het afscheidsfeestje, stappen we toch echt op het vliegtuig de wijde wereld in.



Het afscheid

Heel veel super lieve dingen gekregen van iedereen, van de dames van V.V. Twenthe een boekje gekregen waarin iedereen een verhaaltje heeft geschreven wat ik(elisabeth) pas in het vliegtuig mocht lezen. Wat ontzettend leuk en lief was dit zeg! Van Manon hebben we een pak brieven gekregen en eens in de zoveel tijd mogen we er eentje open maken. Op de enveloppe staat wanneer we hem open mogen maken. Van Iris een complete, jawel; beschrijving en knipscharen, onwijs leuk allemaal.


Bangkok, Thailand

Wat een stad en wat een mensen. Ronddwalen op en langs het vliegveld; hoe komen we hier op de goedkoopste manier weg en gaan we richting Khao San Road. Khao San Road is het backpackers walhalla en hier hebben we onze eerste nacht mogen beleven. Na hier en daar wat rondvragen werd ons geadviseerd de trein te pakken. Dit was een goede keus, de trein kostte ons slechts 1,50 pp. Al lopend naar het station komen we tot het besef dat onze tassen echt te zwaar zijn.. thuis ging het nog wel, een rondje door de slaapkamer, maar hier in deze hitte en stukken wat je aflegd, niet te doen. We hebben een rustig plekje opgezocht en veel spullen achter gelaten. Mijn super mooie water en winddichte jas, maarja veelste zwaar en Elise "kom op wanneer trek je die jas aan 't is hier snikheet".

Na tien minuutjes treinen komen we aan in de buurt van Khao San Road. Inderdaad in de buurt van, we hebben een kaart maar nergens stonden straatnaambordjes, dan maar aan de vriendelijke Thaise mensen om advies vragen, we werden van links naar rechts gestuurd en van voor weer naar achter, haha! Ik had voortijd nog op internet gelezen dat Thaisen het erg moeilijk vinden om simpelweg "nee" te zeggen als je ze iets vraagt. Helaas, ze verzinnen dan liever iets ondanks ze de weg niet weten dan dat ze je moeten teleurstellen, zeggen dat ze het niet weten. Dit hebben we dus gemerkt. Dan maar de TukTuk. Ook een hele happening, we reden in volle snelheid bijna in op een auto voor ons, een beste spontane slipactie van ongeveer 10 meter kwam eraan te pas. De geweldige chauffeur begint hard te lachen en deed alsof het een soort van grapje was, waarschijnlijk om het iets minder erg te laten lijken. Het vreemde was, door de cultuur 'achtige' shock die we al hadden opgelopen binnen een paar seconden, lachten we gewoon mee. 

Nou, aangekomen op Khao San Road. Oke, What The Fuck is hier aan de hand, iedereen maar dan ook echt iedereen loopt met waterpistootjes rond en het is een groot waterspektakel, wat een ravage midden in het walhalla tussen onze nieuwe soortgenoten, geweldig! Haha. Wij begrijpen er niks van en zijn maar snel ons hostel gaan opzoeken om even bij te komen en zodat we de tas even kwijt konden, dat voelde namelijk echt even als 'n opluchting. Oke bereidt je voor; dit werd waarschijnlijk de meest luxe kamer welke we zouden krijgen, het had namelijk een wasbak en een douche, schijnt een enorme luxe te zijn in de lowbudget hostels/guesthouses. Ik had even een momentje dat ik dacht, waarom doen we dit? Een heel klein ontzettend vies kamertje waar het zo'n 40 graden was, bloedheet drukkende warmte sloeg in als een bom. Maar ach je went er zo snel aan en wanneer zijn we nou op de kamer alleen maar om eventjes te slapen. Na ons even te hebben opgefrist zijn we de stad in gelopen, uiteraard op onderzoek uit. Tot onze grote verbazing was de wateroorlog nog steeds gaande en waren wij ook nog het doelwit omdat we nog helemaal droog waren, daar gingen de complete emmers water en alle waterpistooltjes, die werkelijk waar varieerde van klein tot 'huge', op ons gemikt haha drijfnat gingen we vrolijk verder. 

We kwamen erachter dat het Songkran was dit is het traditionele Thaise nieuwjaar uit de Siamese tijd het elkaar nat maken is een soort van gelukwens. Dit hele gebeuren duurde nog 3 dagen. Er stond ons dus niks anders te wachten dan de strijdbijl op te graven en de volgende ochtend hebben we ons ook bewapend met een waterpistool van kaliber. En dit hebben we geweten, wat een feest we voelden ons weer helemaal kind! Alle leeftijden, hele straten afgeladen vol met Thaise mensen en een handje vol backpackers.

Chinatown

Ook hebben we de chinese cultuur in Bangkok mogen beleven. Wat een geweldige straten, vol met chinese borden op allerlei hoogtes boven de weg. We konden wel nog steeds merken dat het Thaise feest aan de gang was, maar wel minder. We hebben ook nog een tempel bezocht, waar rijen van mensen water gooiden over allerlei boeddha beeldjes. Zou ze 't komende jaar geluk moeten gaan brengen. Wat tussenpauzes gemaakt op mooie locaties in 't hartje van Chinatown. Mega veel drukke straatjes met allerlei vreemde maar ook lekkere luchtjes. Tijdens een pauze ging Ruud richting het toilet en vroeg hij om de 'toiletkey' er werd hem netjes gevraagd van welk geslacht hij was, puur omdat je dat natuurlijk niet gelijk kunt zien... (ladyboy). 

Na vier dagen namen we afscheid van de wereldstad Bangkok. We hebben een trein geboekt naar Suratthani, dit is 12 uur reizen naar het zuiden van Thailand. Vanuit hier gaan we het laatste stukje met een boot naar het eiland Koh Pangan, wat een tijdelijke tussenstop zal zijn. Heerlijk genieten op het strand, alles rustig verwerken wat we de eerste dagen al mee hebben gemaakt.

Veel liefs






















Reacties